2009 – 2010: początki i Self Titled
Amerykański zespół twenty | one | pilots powstał w 2009 roku z inicjatywy trójki przyjaciół ze studiów: Tylera Josepha (wokal, klawisze), Nicka Thomasa (bas, klawisze) i Chrisa Salih (perkusja). Pomysłodawcą nazwy był Tyler, zainspirowany zagadnieniami dylematu moralnego poruszanymi w czytanej przez niego sztuce wybitnego amerykańskie
go dramaturga, Arthura Millera, Wszyscy moi synowie (All My Sons). Autor, nawiązując do doświadczeń II wojny światowej, stawia pytania o granice ludzkiej uczciwości i cenę materialnego sukcesu: Z powodu wadliwych części do samolotów wyprodukowanych w fabryce Joe Kellera podczas wojny ginie dwudziestu jeden pilotów. Jego syn próbuje znaleźć odpowiedź, czy ojciec dorabiając się majątku, świadomie posłał na śmierć amerykańskich żołnierzy. Mężczyzna popełnia samobójstwo.
Byłem na lekcji teatru i omawialiśmy sztukę pt. „Wszyscy moi synowie” napisaną przez Arthura Millera w latach czterdziestych. Opowiadała ona o ojcu, który prowadził firmę produkującą części do samolotów w czasie II Wojny Światowej. Po jakimś czasie odkrył on, że wyprodukowane części były wadliwe i miał dylemat: mógł wycofać trefne produkty i ich więcej nie sprzedawać, ale wtedy straciłby mnóstwo pieniędzy, a był w ciężkiej sytuacji finansowej. Splamiłby wtedy swój biznes i nazwisko i zostałby uznany jako nierzetelny w swym zawodzie. Byłoby to słuszne wyjście. Ale miał też drugą możliwość: sprzedać części i zarobić pieniądze na swoją rodzinę, nie splamić nazwiska. Ojciec decyduje się w końcu sprzedać wadliwe części, przez co ginie dwudziestu jeden pilotów (ang. twenty one pilots). Jego własny syn był jednym z pilotów, którzy stracili życie. Nie było dowodu na to, że jego śmierć była bezpośrednio związana ze sprawą, ale córka obwiniała ojca za śmierć brata. Na końcu sztuki ojciec popełnia samobójstwo. Już tłumaczę co jest w tym wszystkim istotne. Myślę, że bez przerwy napotykamy na swej drodze moralne dylematy, gdzie decyzje, z których czerpiemy od razu korzyść w końcu i tak będą miały jakieś konsekwencje. Ale decyzje, które na początku wydają się trudne i wyczerpujące, po jakimś czasie mogą okazać się bardziej satysfakcjonujące. Jaki jest sens w tworzeniu naszej muzyki? Ciągle zadajemy sobie to pytanie. Odpowiedź może ciągle się zmieniać, ale na razie zostajemy przy banalnym: „chcemy sprawić, by ludzie zaczęli myśleć”. – Tyler Joseph
W 2009 roku Tyler, Nick i Chris wyprodukowali i wydali samodzielnie swoją pierwszą płytę, zatytułowaną Twenty One Pilots (potocznie nazywaną Self Titled) i rozpoczęli trasę koncertową po Ohio. W 2010 roku zespół opublikował na SoundCloudzie dwa nowe utwory: Time To Say Goodbye i cover Christiny Perri, Jar Of Hearts.
Nick i Chris odeszli z zespołu w 2011 roku z powodu nadmiaru zajęć (na oficjalnym fanpage’u opublikowane zostały ich wpisy pożegnalne), a do Tylera dołączył perkusista, Josh Dun.
2011-2012: Regional at Best, podpisanie kontraktu z wytwórnią Fueled by Ramen
Druga, samodzielnie wydana przez Tylera i Josha płyta, Regional at Best, ujrzała światło dzienne 8 lipca 2011 
roku. W zakres promocji albumu weszły: darmowy występ na terenie New Albany High School oraz listopadowy koncert w Newport Music Hall (Columbus), przyciągający uwagę wielu wytwórni płytowych. Chociaż o kontrakt konkurowało wiele wytwórni, podpisanie umowy z Fueled by Ramen (niezależną częścią Atlantic Records, znaną ze współpracy z m.in. Panic! at the Disco, Fall Out Boy, Paramore) było przesądzone. W kwietniu 2012 roku, podczas koncertu w Lifestyle Communities Pavilion w rodzinnym Columbus, zespół ogłosił podpisanie kontraktu. 17 lipca 2012 wydali pod skrzydłami wytwórni EPkę pod tytułem Three Songs. W tym samym roku duet wydał również za pośrednictwem newslettera dwa, niezależne utwory: oryginalną wersję House of Gold i piosenkę Two. 11 lutego swoją premierę miał teledysk do piosenki Goner, która na potrzeby najnowszego krążka Blurryface została później poddana edycji i nagrana ponownie.
2012-2013: Vessel, debiut w TV
W sierpniu 2012 zespół wyruszył na krótką trasę koncertową z Neon Trees i Walk the Moon. Ich album Vessel, nad którym pracowali z Gregiem Wellsem (producentem, który pracował m.in. z Adele i Katy Perry) został wydany 8 stycznia 2013. Krążek dotarł do #58 miejsca listy Billboardu, #42 w rankingu Digital Albums chart, #17 w Internet Albums chart, #15 w Rock Albums Chart i #10 w rankingu Alternative Albums Chart.
Pierwszy radiowy hit zespołu – utwór Holding on to You uplasował się na 11 miejscu rankingu alternatywnych utworów Billboardu. Kolejne dwa single, które odniosły sukces na arenie międzynarodowej to Guns for Hands i Lovely, zajmujące kolejno 21 i 67 miejsce w Japan Hot 100.
12 listopada premierę na YouTube miał wyreżyserowany przez Jordana Bahata teledysk do piosenki Holding on to You. Kolejne dwa teledyski nakręcone na potrzeby Guns for Hands i Car Radio ujrzały światło dzienne kolejno 7 stycznia i 19 kwietnia 2013 roku.
W maju 2013 roku management Fall Out Boy ogłosił jedne z pierwszych koncertów po powrocie zespołu na scenę: Save Rock And Roll Tour. Na jesiennej trasie dołączyli do nich Panic! at the Disco i twenty one pilots. Każdej nocy Tyler i Josh występowali przed dziesiątkami tysięcy ludzi w wielkich arenach na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady, zdobywając tysiące nowych fanów.
8 sierpnia 2013 w ramach debiutowego występu w programie Late Night with Conan O’Brien twenty one pilots wystąpili z utworem House of Gold. Niedługo potem, 2 października na YouTube opublikowali teledysk do piosenki, którego reżyserem został Warren Kommers.
24 grudnia 2013 Tyler uczestniczył w wigilijnym koncercie Christmas With the Stars organizowanym przez Kościół Five14 w New Albany, w stanie Ohio. Wokalista twenty one pilots zaśpiewał rockową wersję chorału gregoriańskiego O come, O come, Emmanuel („Przyjdź, Przyjdź, Emmanuelu”), opartego na proroctwie biblijnym z Księgi Izajasza 7:14, które mówi, że Bóg da Izraelowi znak, który będzie nazywał się Emmanuel (dosł.: Bóg z nami). Oficjalne nagranie z występu zostało opublikowane na kanale YouTube zespołu 14 lutego 2014 roku. Oprócz występu wokalnego, Tyler wystąpił również w spektaklu magicznych sztuczek Davida McCreary.
W dzień przed Nowym Rokiem, 31 grudnia 2013, zespół opublikował teledysk do utworu Truce. Tego samego miesiąca opublikowany zostały również videoklip promujący utwór Migraine. 17 marca twenty one pilots wystąpili na mtvU Woodie Awards podczas festiwalu SXSW (South By Southwest) w Austin w stanie Teksas.
2014: przełomowy moment w karierze & Quiet Is Violent World Tour
Z początkiem nowego roku ze
spół podjął coraz to większych kroków w drodze ku karierze. Obecność na ważnych wydarzeniach muzycznych, takich jak Lollapalooza, Bonnaroo, Boston Calling czy Firefly przyniosły im coraz większą rozpoznawalność. W rezultacie twenty one pilots mogli pozwolić sobie na skompletowanie zaproszeń z różnych miast amerykańskich i wystąpić przed szerszą niż dotychczas publicznością, w ramach trasy koncertowej Quiet Is Violent World Tour, która rozpoczęła się we wrześniu. Występy podczas MTV Movie Awards (13 kwietnia) i w programie Late Night with Seth Meyers były świetną okazją do wypromowania singla Car Radio. Podążając zeszłoroczną tradycją wypuszczenia teledysku w sylwestrowy wieczór, 31 grudnia zespół upublicznił klip do piosenki Ode to Sleep, oficjalnie kończąc erę Vessel.
2015 – 2016: Blurryface
16 marca 2015 roku zespół ogłosił datę premiery czwartego studyjnego albumu – Blurryface. Początkowo miał się on pojawić 19 maja, jednak ku uciesze fanów, wielka odsłona miała miejsce 4 dni wcześniej – 16 maja, zaraz po cztero-koncertowej mini-trasie po Wielkiej Brytanii.
Pierwszym singlem została piosenka Fairly Local. Kilka tygodni później zespół wydał kolejny singiel, nagrywając teledysk do Tear in My Heart, którego premiera miała miejsce 5 kwietnia 2015. Trzecim singlem z płyty była piosenka Stressed Out. Klip reżyserstwa ekipy Reel Bear Media, trafił do sieci 27 kwietnia 2015. Utwór zadebiutował na drugim miejscu rankingu Billboard Hot 100 i pierwszych miejscach zarówno na liście Alternative Songs & Hot Rock Songs. Blurryface już po tygodniu został sprzedany w 134,000 tysiącach egzemplarzy. To pierwsza płyta studyjna zespołu, która trafiła na 1. miejsce notowania Billboard.
Tyler i Josh wrócili koncertować do Ameryki 8 września w ramach Blurryface World Tour. Pierwszy koncert miał miejsce w Waszyngtonie. Po wizycie w Stanach Zjednoczonych, twenty one pilots polecieli do Australii. W ramach trasy można było zobaczyć ich również na scenach południowo-wschodniej Azji i Japonii. Podróżowali z Echosmith i Finish Ticket. Do Europy zespół zawitał w listopadzie w towarzystwie supportu – Jeremy’ego Loopsa, a ich największy dotychczas europejski koncert liczył 3,000 osób i odbył się w holenderskim mieście Utrecht.
Po zakończeniu pierwszej tury koncertów na Blurryface Tour zespół ogłosił występ w sławnym londyńskim O2 Brixton Academy, który miał się odbyć w lutym 2016. Wkrótce do tej daty dołączyła cała europejska trasa koncertowa, gdzie twenty one pilots zagrali m.in. dla 6,000 osób w Gasometer w Wiedniu. Koncerty w Wielkiej Brytanii zakończyły trasę Blurryface.
2016 – 2017: EMØTIØNAL RØADSHØW i Tour De Columbus
Po krótkiej przerwie, w maju, do amerykańskiej części Emotional Roadshow dołączyły kolejne kontynenty: Europa, Australia & Nowa Zelandia, a także więcej dat amerykańskich. Na trasie znalazła się też Polska: zespół wystąpił dla 5,000 osób w warszawskim Torwarze 3 listopada 2016. Supportem w Europie został irlandzki Bry.
16 czerwca zespół niespodziewanie wydał nowy singiel: Heathens, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu Suicide Squad. 14 września swoją premierę miał kolejny singiel: Cancer, cover zespołu My Chemical Romance, wydany w ramach Rock Sound Presents: The Black Parade, celebrujący dziesięciolecie kultowej płyty.
twenty one pilots wystąpili w październiku w programie Saturday Night Live, gdzie wykonali Heathens i Ride. Wkrótce potem zespół zagrał na American Music Awards, gdzie wykonali połączenie Heathens i Stressed Out, a także odebrali nagrody w kategoriach Favorite Pop/Rock Duo i Favorite Alternative Rock Artist.
Zespół, we współpracy z Mutemath, 19 grudnia wydał EPkę TOPxMM, na której zn
alazło się 5 piosenek: Heathens, Heavydirtysoul, Ride, Tear In My Heart i Lane Boy. Utwory były dostępne do ściągnięcia za darmo, a dokument z powstawania EPki można obejrzeć na YouTube.
12 lutego 2017 twenty one pilots odebrali swoją pierwszą nagrodę Grammy, którą zdobyli za Stressed Out w kategorii Best Pop Duo/Group Performance. Tyler i Josh odebrali statuetkę bez spodni.
W czerwcu 2017 odbyły się finalne koncerty ery Blurryface. Mini-trasa nazywała się Tour De Columbus i, jak sama nazwa wskazuje, miała miejsce w rodzinnym mieście Tylera i Josha, Columbus. twenty one pilots odwiedzili ponownie kilka miejsc, które ukształtowały ich karierę. Pierwszy koncert odbył się w The Basement, klubie znanym m.in. z teledysku do Ode To Sleep, który mieści raptem 300 osób! Kolejne koncerty odbyły się w Newport Music Hall (1700 osób) i Express Live! (5200 osób). Express Live!, znane wcześniej jako The LC Pavillon, było miejscem kręcenia teledysku do Car Radio. Następny koncert miał miejsce w The Schott (18.800 osób), który twenty one pilots odwiedzili podczas Blurryface Tour w 2015 roku. Na koniec Tyler i Josh zagrali w jedynym miejscu, w którym wcześniej ich nie było – Nationwide Arena (18.500 osób). Supportami byli: MUTEMATH, Vesperteen, MisterWives, Public i Judah & The Lion.
Przy okazji Tour De Columbus twenty one pilots zorganizowali wyjątkowy event poświęcony sztuce swoich fanów – wernisaż zatytułowany ARTØPIA. Na wystawie można było obejrzeć prace fanów z całego świata, w tym z Polski! Na wydarzeniu pojawili się m.in. Mark Eshleman, Brad Heaton, rodziny Josha i Tylera, a nawet sami Tyler i Josh.
Po zakończeniu Tour De Columbus twenty one pilots zniknęli z powierzchni ziemi i zaczęli pracę nad nową muzyką.
