Trochę czasu minęło od naszego ostatniego artykułu na temat teorii dotyczących utworów z albumu „Clancy”, ale dziś przychodzimy z kolejną dawką ciekawostek, które być może ukoją ból po wspomnianej przerwie.
„Midwest Indigo” to utwór o głębokiej i wieloznacznej symbolice, której pełne zrozumienie może być trudne. Możemy jedynie spekulować, czy piosenka odnosi się do relacji pomiędzy Clancym a Joshem, czy też może przedstawia zupełnie inną dynamikę – na przykład relację z Keonsem, jednym z Kapłanów Demy.
W każdym razie, utwór w wyraźny sposób buduje powiązanie z innym kawałkiem, „Next Semester”, który również odwołuje się do tematyki życia studenckiego. Piosenka ta maluje obraz postaci, która, podobnie jak mieszkańcy Demy, ubiera się w ciemne, ponure ubrania. Takie stroje stają się symbolem ich stanu emocjonalnego oraz życia w świecie pełnym niepewności i trudnych relacji. Całość tekstu wprowadza nas w atmosferę, która skłania do refleksji nad tym, jak nasze wybory, zarówno te z przeszłości, jak i te teraźniejsze, kształtują nasze życie oraz sposób, w jaki postrzegamy siebie i innych. Zapraszamy do szczegółowej analizy, która pomoże odkryć ukryte znaczenia i powiązania, które mogą pozostać niezauważone na pierwszy rzut oka.
[Intro]
Reachin’ out on my way home
You can be so cold, I’ll try again
You make me sad and second-guess myself
You can be so cold
W intro, Tyler opisuje próbę skontaktowania się z bliskim przyjacielem / członkiem rodziny po powrocie do domu na przerwę w studiach („Poprosiłem doradcę o spotkanie, ale odwołał je dwukrotnie”). Osoba, do której Tyler próbuje się zwrócić, ignoruje go lub odrzuca jego próby kontaktu, co sprawia, że Tyler zaczyna zastanawiać się, czy ponowne nawiązanie relacji z tą osobą jest tego warte.
[Refren]
Reachin’ out on my way home
You can be so cold, I’ll try again
You make me sad and second-guess myself
You can be so cold, Midwest Indigo
Tyler wraca do domu, a na podstawie kontekstu i sytuacji w utworze można przypuszczać, że jest na zimowej przerwie w studiach. Można wywnioskować, że „Midwest Indigo” nazywa osobę, z którą próbował rozmawiać w pre-chorusie. Stara się nawiązać kontakt i robi wszystko, co w jego mocy, ale spotyka się z chłodnym odbiorem, co sprawia, że zaczyna się zastanawiać nad swoimi próbami. Mimo to podejmuje kolejną próbę nawiązania relacji.
[Zwrotka 1]
Running late so I didn’t have the time
To scrape the frosted windshield like we’re barely scrapin’ by
Tyler pokazuje, jak bardzo się spóźniał w historii, o której opowiada w utworze, mówiąc, że nie zdążył nawet usunąć całego lodu z przedniej szyby. Jednocześnie daje słuchaczowi do zrozumienia, że jest zima, co ma znaczenie w drugiej zwrotce.
Concentrate on the little gap in the ice
That seems to be about as wide as our chances
Ilość lodu, którą Tyler usunął z przedniej szyby, jest niebezpiecznie mała, a on uświadamia o ryzyku, na jakie się naraził, dla osiągnięcia celu w opisywanych wydarzeniach.
[Pre-Refren]
Did you pull up yet? (Not yet)
Did you forgеt we’re tight on time?
Tyler prowadzi tu bardzo nerwową wymianę zdań z kimś, kto nie jest zbyt zadowolony z jego spóźnienia, dając mu do zrozumienia, jak mało czasu tak naprawdę mu zostało, i to w sposób niezbyt uprzejmy, co nawiązuje do refrenu.
[Chorus]
Rеachin’ out on my way home
You can be so cold, I’ll try again
You make me sad and second-guess myself
You can be so cold, Midwest Indigo
[Zwrotka 2]
Cloud coverage matched my outfit to a knife
Na Środkowym Zachodzie, gdzie rozgrywa się akcja piosenki, zimy są szczególnie ponure. Sformułowanie, że „zachmurzenie pasowało do ubioru narratora”, wskazuje na podobieństwo między jego strojem a pogodą. „Zachmurzenie” jest ciemne i przygnębiające, a on jest ubrany podobnie: w ciemne i ponure kolory.
Wyrażenie „to a knife” (do noża) pogłębia ten obraz, opisując różnicę jako minimalną, być może tak cienką jak ostrze noża. Warto wspomnieć, że w kontekście lore, mieszkańcy Demy również ubierali się w wyjątkowo ponury sposób, sprawiając, że niewiele różnili się od otoczenia miasta.
„To a knife” jest podobne do bardziej powszechnego zwrotu „to a T”, który opisuje niemal identyczne podobieństwo dwóch rzeczy. Zamiast bardziej typowego idiomu użyto słowa „nóż”, aby dodać mroczniejszy ton do wersu, co koresponduje z odniesieniem do „zachmurzenia”, jednocześnie sugerując, że podmiot liryczny znajduje się w takim stanie psychicznym, że przekształca idiomy na bardziej przygnębiające, przytłaczające.
I requested counsel with the counselor and he cancelled twice
Powyższy wers pomaga umiejscowić utwór na osi czasu jako kolejną z ery studenckiej, podobnie jak *Next Semester*. Ponieważ najprawdopodobniej jest to przerwa zimowa, doradca mógł być bardzo zajęty, co doprowadziło do dwukrotnego odwołania spotkania, podczas gdy Tyler chciał porozmawiać, być może o swojej depresji, na co wskazuje następna linijka.
It’s a different blue, it’s deeper than it’s been
Błękit generalnie odnosi się do depresji. Przypominamy o wiadomości z Twittera Blurryface:
„Nigdy nie noś niebieskiego, to znak przegranej. Załóż go po raz pierwszy na scenie jako symbol i przestanę dręczyć twą dręczoną flotę.”
W tym kontekście „fleet” (flota) może odnosić się do grupy osób lub do samego zespołu (np. fanów lub członków grupy muzycznej), a „tormented” (dręczony) wskazuje na ich wewnętrzne zmagania, cierpienie lub emocjonalne trudności. W odniesieniu do lore, wiadomość Blurryface, może odnosić się do grupy osób, które zmagają się z problemami emocjonalnymi, a wyraz „tormented fleet” podkreśla ich cierpienie.
I’ll be pulling into the parking lot before the heat kicks in
Samochody, szczególnie starsze modele, potrzebują chwili, aby się rozgrzać zimą, zanim ogrzewanie zacznie działać naprawdę skutecznie. Tyler opisuje tutaj, jak bardzo się spieszy, mówiąc, że nie pozwolił swojemu samochodowi się rozgrzać, a do tego porusza się tak szybko z obawy przed spóźnieniem, że ogrzewanie nie zdąży nawet w pełni zacząć działać, zanim dotrze do celu.
[Pre-Refren]
What’s your ETA? (Two minutes)
Chill out, man, we’re right on time
Nie jest jasne, czy Tyler mówi do tej samej osoby z pierwszego pre-refrenu, jednak tym razem para zdążyła na czas. Podczas gdy wcześniej Tyler (lub ta druga osoba) był zestresowany spóźnieniem, teraz ten problem ich nie dotyczy.
„Right on time” w sensie metaforycznym oznacza, że zawsze jest czas, by nadrobić przeszłe błędy lub uratować siebie – rodzaj drugiej szansy. Często w życiu może się wydawać, że jesteś spóźniony, gdy tak naprawdę jesteś dokładnie tam, gdzie powinieneś być.
Dodatkowo, przejście od poczucia presji czasowej do bycia na czas łączy się z refrenem i motywem reszty piosenki – Midwest Indigo może być czasami bardzo zimne, ale nie zawsze takie jest. Relacja Tylera z Midwest Indigo jest zmienna, niestabilna i niepewna. Nigdy do końca nie wie, gdzie się w niej znajduje.
[Refren]
Reachin’ out on my way home
You can be so cold, I’ll try again
You make me sad and second-guess myself
You can be so cold, Midwest Indigo
Podobnie jak w wersie z utworu Fairly Local z ich albumu Blurryface z 2015 roku:
„Świat wokół nas płonie, ale my jesteśmy tacy zimni
To ci nieliczni, dumni i emocjonalni”
Tyler odnosi się do różnic w temperaturze między sobą a innymi ludźmi, aby zasymbolizować swoją niepewność i oddzielenie od świata.„Midwest Indigo” może także odnosić się do rośliny Baptisia australis, znanej również jako niebieski fałszywy indigo. Jest to roślina trująca, szczególnie niebezpieczna dla dzieci, ponieważ ludzie często mylą ją z asparagus, co prowadzi do zatrucia.
Znana z intensywnego niebieskiego koloru, a także z tradycyjnego wykorzystania jako źródło niebieskiego barwnika, roślina może być odniesieniem do nieudanej próby Clancy’ego, by przeciwstawić się Blurryface’owi, który reprezentuje kolor czerwony na przeciwnej stronie koła kolorów. Warto również wspomnieć, że niebieskie stroje nosili mieszkańcy filmowej adaptacji 1984 Orwella. Reżyser Michael Radford zdecydował się na zmianę koloru strojów mieszkańców Oceanii, wybierając odcień niebieskiego, zamiast szarości, jak to opisano w książce. Ta decyzja miała na celu podkreślenie kilku aspektów wizualnych i symbolicznych:
1. Kontrast z tłem: Niebieskie ubrania mogły zostać użyte, aby stworzyć wyraźny kontrast z mrocznym, brudnym i szarym światem Oceanii. Były to ubrania, które wyróżniały się na tle zniszczonego miasta, co pomagało w lepszym wyeksponowaniu tłumów i podkreśleniu monotonii oraz depersonalizacji społeczeństwa.
2. Estetyka filmu: Zmiana koloru mogła być również wynikiem decyzji estetycznych, mających na celu lepsze oddanie atmosfery filmu. Wybór niebieskiego mógł nadać filmowi bardziej surowy, ale też bardziej „żywy” wygląd, niż gdyby postacie były ubrane w szarość. Może to również miało na celu stworzenie bardziej wyrazistej wizualnej atmosfery, pomagającej widzowi lepiej odczuć dystopię, ale jednocześnie nieco oddzieloną od codzienności.
3. Symbolika: Niebieski kolor, w kontekście filmu, mógł również symbolizować zimną, bezosobową kontrolę ze strony rządzącej Partii. Niebieski często kojarzy się z chłodną, dystansowaną atmosferą, co mogło być użyte do podkreślenia emocjonalnego oddzielenia obywateli od rzeczywistości, w której żyją.
Choć w książce szarość miała silne powiązanie z monotonią, pozbawieniem indywidualności i depresyjną atmosferą, w filmie wybór niebieskiego dodał bardziej wyrazisty, choć wciąż odpychający i zimny charakter tej dystopijnej rzeczywistości.
W powieści 1984 George’a Orwella, mieszkańcy Oceanii, w tym mieszkańcy miasta, nosili szare, proste i jednolite ubrania podobnie jak mieszkańcy Demy. Kolor ich strojów był nieprzypadkowy i miał głębokie znaczenie.
Symbolika strojów:
- Jednolitość i brak indywidualności: Szary, jednolity strój był symbolem uniformizacji społeczeństwa, w którym jednostki miały być pozbawione indywidualności. W Oceanii nie było miejsca na wyrażanie siebie, a ubrania miały podkreślać równość i brak różnic społecznych.
- Posłuszeństwo i podporządkowanie: Kolor szary i prostota ubioru miały również symbolizować posłuszeństwo wobec władzy. Przeciętni obywatele byli traktowani jako elementy maszyny państwowej, a ich ubrania miały za zadanie podkreślać ich rolę jako jednostek bez znaczenia.
- Szarość i ponurość: Kolor szary był również metaforą smutku, beznadziei i braku wolności w społeczeństwie Oceanii. Ubrania w tym kolorze miały odzwierciedlać ponurą rzeczywistość, w której ludzie żyli pod stałą kontrolą Partii.
W ten sposób Orwell używa stroju jako narzędzia w krytyce totalitaryzmu, wskazując, że kontrola nad obywatelami może obejmować nawet najdrobniejsze aspekty ich życia, w tym wygląd zewnętrzny. Przypominamy, że powieść została wielokrotnie ukazana w klipie do coveru „Cancer” twenty one pilots.
[Outro]
And I want love and sunny days
I’m a bit too old to run away
Podmiot liryczny próbuje pokazać, że w pewnym wieku nie możemy uciec od naszych problemów, jak dziecko uciekające z domu. Kiedy dorastamy, oczekuje się od nas, że będziemy stawiać czoła problemom, korzystając z wiedzy, którą zdobyliśmy przez wszystkie lata. Choć Tyler/Clancy wolałby ignorować te problemy, żyć szczęśliwie i wolno, wie, że musi się z nimi zmierzyć.
You make me sad and second-guess myself
You can be so cold
You can be so cold
Midwest Indigo
Podsumowując, „Midwest Indigo” to utwór, który, mimo swojej pozornej prostoty, skrywa głęboką symbolikę i pełen wachlarz emocji. Zachęca do refleksji nad relacjami międzyludzkimi, osobistymi zmaganiami oraz nieustanną walką z oczekiwaniami społecznymi. To również historia o trudnościach w konfrontowaniu się z własnymi problemami, o poczuciu niepewności i pragnieniu ucieczki, które tak często towarzyszy każdemu z nas w momentach kryzysowych. W końcu, podobnie jak bohaterowie tej piosenki, wszyscy musimy zmierzyć się z naszymi demonami, niezależnie od tego, jak mroczne mogą się wydawać.
„Midwest Indigo” jest przypomnieniem, że nie ma ucieczki przed tym, co nas kształtuje, i że często to właśnie poprzez konfrontację z trudnymi emocjami jesteśmy w stanie zrozumieć siebie i innych. Czy jednak zawsze jesteśmy gotowi na tę konfrontację? A może lepiej jest żyć w nieświadomości, nie dostrzegając pełnej rzeczywistości? Te pytania zostają z nami, skłaniając do głębszych przemyśleń na temat własnych wyborów, relacji i drogi, którą podążamy.